WAŻNE INFORMACJE ORGANIZACYJNE
DLA NOWYCH RODZICÓW
SPRAWY ORGANIZACYJNE
Rodzice w naszym przedszkolu wchodzą z dziećmi wejściem od szczytu prawego przedszkola do szatni i oddają dziecko do grupy, dyżurującej przy wejściu głównym do szatni -pani woźnej.
Organizacja pracy przedszkola:
- godziny pracy przedszkola : 6.30 – 17.00
- godziny pracy grup: I -3 latki 07.00-16.15 , wtorki do 16.00 II- 4 latki 8.00-15.30
- godziny pracy sekretariatu: 7.30 – 15.30
- bezpłatne godziny realizacji podstawy programowej: 8.00 – 13.00
- o godzinie 9.00 we wszystkich oddziałach rozpoczynają się zajęcia dydaktyczne.
- pory podawania posiłków:
08.30 śniadanie
10.00 - jarzynowo-owocowa przekąska
11.30 obiad
14.20 podwieczorek w grupach młodszych
Opłaty za korzystanie z usług przedszkola:
- pięciogodzinna realizacja podstawy programowej jest nieodpłatna
- opłata za pozostały czas pobytu dziecka w przedszkolu wynosi 1,44 zł za każdą rozpoczętą godzinę.
- opłaty za przedszkole i żywienie należy dokonać do 10 dnia każdego miesiąca wyłącznie przelewem na konta bankowe. Numery kont znajdą Państwo w zakładce aktualności - ogłoszenia.
- informacja o należnościach za przedszkole przekazywana jest rodzicom drogą e-mailową.
- rodzice mogą ubiegać się o zmniejszenie odpłatności za przedszkole. Aby otrzymać 50% zniżki należy dostarczyć:
- decyzję o pobieraniu zasiłku rodzinnego z MOPR. Ulga przysługuje od następnego miesiąca po dostarczeniu decyzji. Dokumenty należy dostarczyć do 31 sierpnia i do 30 listopada danego roku.
- lub kserokopię BKDR (dla rodzin wielodzietnych).
- lub orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego dziecka.
Ulgi nie sumują się.
- rodzice mogą składać do MOPR wnioski o refundację opłaty za żywienie. W przypadku otrzymania decyzji, opłatę za obiad ponosi MOPR.
Zasada działania systemu elektronicznego STOPEREK- systemu obecności dziecka w przedszkolu
- Obecność dziecka jest rozliczana w systemie elektronicznym.
- Do obsługi systemu służy elektoniczna karta STOPEREK. Każdy rodzic zobowiązany jest do jej posiadania.
- Koszt jednej karty to 20 zł. Rodzicowi przyznawane są 2 karty - nowi rodzice wnoszą opłatę -40 zł - płatne u intendenta przedszkola.
- czytnik STOPERKA znajduje się w szatni przedszkolnej , przy wejściu po prawej stronie.
Elektroniczne karty służą Państwu do prawidłowego naliczania odpłatności za pobyt dziecka w przedszkolu i rejestrowania obecności dziecka.
Jeżeli nie zostanie wczytana godzina wejścia (rodzic zapomni lub zbliży kartę do czytnika nieprawidłowo) system automatycznie odznaczy wejście dziecka o godz. 6.30. Jeżeli nie zostanie wczytana godzina wyjścia, system automatycznie odznaczy wyjście dziecka o godzinie 17.00.
Jeżeli w ciągu dnia karta nie zostanie wczytana ani razu, a dziecko będzie obecne, ze względu na brak danych, zostanie wprowadzony do systemu pobyt liczony od godziny 6.30 do 17.30.
Opłaty dodatkowe związane z pobytem dziecka w przedszkolu
- ubezpieczenie roczne od NWW - 55 zł lub 120zł - decyzja rodzica, rodzic może sam ubezpieczyć dziecko
- wyprawka, czyli materiały papiernicze, przybory (zakup zbiorowy lub rodzic sam wyposaża dziecko indywidualnie, decyzja będzie podjęta na pierwszym zebraniu organizacyjnym w m-cu wrześniu w poszczególnych grupach)
- książki pomocnicze w grupach: III, IV,V
- składka na pomoce edukacyjne – zabawki, ustalana w porozumieniu z Radą Rodziców
- opłaty za imprezy, uroczystości, przejazdy, wycieczki, teatrzyki, audycje umuzykalniające, paczki świąteczne, konkursy, drobne upominki w ramach opłaty na Radę Rodziców : -200zł na pierwsze dziecko, -180zł na drugie dziecko
- składka na potrzeby grupy, jeżeli zostanie uzgodniona w poszczególnych grupach.
ŻYWIENIE – DIETA OGÓLNA
Jadłospis jest opracowany tak, żeby przy posiłku mlecznym był dodatek w postaci kanapki, bułeczki, owoców lub innych produktów.
Opłata za żywienie naliczana jest po zakończeniu każdego miesiąca i powinna być dokonana do 10. dnia następnego miesiąca (np. za wrzesień do 10. października).
PIERWSZE KROKI W PRZEDSZKOLU- rady dla rodzica
Nie martwcie się jednak rodzice , bo tu Twoje dziecko znajdzie miłość, czułą, troskliwą opiekę wychowawców i towarzyszy do zabawy a Wy wsparcie w wychowaniu i przyjazne grono ludzi, dla których dobro Twojego dziecka są najważniejsze.
Wystarczy jak weźmiesz do serca nasze poniższe rady a pierwsze trudne kroki i rozstania staną się miłe i spokojne, a Ty z uśmiechem będziesz jechał do pracy.
Pierwsze dni w przedszkolu
1. Rano budź dziecko z uśmiechem na twarzy.
2. NIE przychodź do przedszkola na „ostatnią chwilę”, unikaj pośpiechu. Wyprawa do przedszkola powinna być raczej spacerem, a nie wyścigiem z czasem!
3. POZWÓL dziecku zabrać do przedszkola ulubioną przytulankę lub inną zabawkę. Pamiętaj, aby nie była to rzecz, która łatwo może się zepsuć lub zgubić!
4. NIE obiecuj swojemu maluchowi nagród za pójście do przedszkola, dziecka nie można przekupywać!
5. NIE przeciągaj nadmiernie pożegnania w szatni, pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je, odprowadź do sali i przekaż pod opiekę nauczycielce!
6. NIE zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu; jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało że łzami można wszystko wymusić.
7. NIE obiecuj dziecku, że odbierzesz je po drugim śniadaniu, skoro wiesz na pewno, że nie będziesz mógł/mogła tego uczynić.
8. POSTARAJ SIĘ stopniowo wydłużać pobyt dziecka w przedszkolu. W pierwszych dniach odbieraj je zaraz po leżakowaniu!
9. Jeżeli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata, rozstania z tatą są mniej bolesne.
10. Kontroluj co mówisz. Zamiast: JUŻ możemy wracać do domu, powiedz: TERAZ
możemy iść do domu. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk.
11. Nie wypowiadaj się negatywnie w obecności dziecka na temat sytuacji dotyczącej
pobytu w przedszkolu.
12. NIE wymuszaj na dziecku, by po przyjściu do domu natychmiast opowiadało o
przedszkolu, to powoduje niepotrzebny stres. Poczekaj, aż samo zacznie mówić.
13. NIE pytaj, co i ile dziecko zjadło, ale z kim i w co się bawiło.
14. CHWAL dziecko jak najczęściej, np. za pięknie wykonany rysunek w przedszkolu!
15. Pamiętaj: żegnaj i witaj swoje dziecko zawsze z uśmiechem!
czyli co nam będzie potrzebne.
Oto lista rzeczy, która na pewno przyda się początkującemu przedszkolakowi:
Wszystkie rzeczy i przybory dziecka powinny być podpisane !
/ może się zdarzyć, iż kilkoro dzieci będzie mieć podobne lub nawet takie same rzeczy/
1. Dres- to najwygodniejsze ubranie do zabawy i harców w przedszkolu. Łatwo go dziecku samodzielnie zdjąć i założyć.
2. Kapcie - muszą być wygodne, z dobrą antypoślizgową podeszwą, łatwe do zakładania (rzepy, klamerka)
3. Pościel i Piżama – jeśli maluszek będzie zostawał na leżakowaniu. Piżamki powinny być lekkie i łatwe do założenia. Wymiana pościeli pod koniec każdego tygodnia - w piątek .
4. Worek – kup w ulubionych kolorach malucha. Później można na nim wyszyć jakiś charakterystyczny znaczek. Dzięki temu dziecko nie pomyli go z workiem kolegi
5. Ręcznik – najlepiej wyszyć na nim charakterystyczny znaczek (tak jak w przypadku worka) który będzie łatwo rozpoznawalny przez dziecko.
6. Strój dla modnisi – jeżeli Twoja córeczka za nic w świecie nie będzie chciała założyć wygodnej bluzy i spodni od dresu, zaproponuj jej bardziej „elegancką” wersję: bawełnianą bluzeczkę i niegniotącą się krótką spódniczkę na gumce.
7. Gumki i spinki – jeśli Twoja córeczka ma długie włosy, niezbędny będzie zapas gumek i spinek do włosów. Warto kupić ich więcej, bo łatwo się gubią. Włosy dziewczynka powinna mieć tak upięte, by nie przeszkadzały jej w zabawie i jedzeniu.
8. Pluszaczek – początkującemu przedszkolakowi możesz powiedzieć, że słodki królik będzie nad nim czuwał albo odwrotnie: poprosić o opiekę na króliczkiem, który także będzie po raz pierwszy w przedszkolu.
9..Dodatkowa zmiana ubranek – dobrze jest zostawić w przedszkolu jedną zmian ubranek woreczku. Maluch co prawda umie korzystać z toalety, ale może zdarzyć się wpadka.
Katarzyna Wnęk – Joniec
*****
„Pomóż mi zostać tutaj – adaptacja dziecka do przedszkola ”.
Wyd. UMK Kraków.
oraz:
„Dobry Początek – adaptacja Sześciolatka w szkole”.
wyd. UMK, 2011,2012,2013.
Jak możesz pomóc swojemu dziecku ?
Żeby pomóc córeczce, synkowi, w rozstaniu z Wami, warto przestrzegać pewnych zasad:
1. Już jakiś czas przed planowanym terminem oddania dziecka do przedszkola, ureguluj jego rozkład dnia według tego rytmu, jaki tam obowiązuje. Dzięki temu, Twojemu Dziecku będzie łatwiej oswoić się z codziennymi zasadami w nowym miejscu. Dawaj mu jedzenie regularnie, kładź do spania o stałych porach, a wieczorem ,tak by wstawanie poranne nie było problemem.
2. Jeśli tylko jest to możliwe, w początkowym okresie adaptacji (pierwszy tydzień ) zostawiaj dziecko krócej – by miało czas przyzwyczaić się do Twej nieobecności w sposób stopniowy. Może w tym pomóc babcia lub zaprzyjaźniona, blisko mieszkająca ciocia . Jeśli nie musisz, nie znikaj od pierwszego dnia na 7 godzin. Dla dziecka tak długa samotność bez Ciebie jest trudna.
3. Pożegnanie musi trwać jak najkrócej.
Przyprowadź dziecko , rozbierz i wprowadź na salę, oddając pod opiekę Pani Wychowawczyni. Ważne, by rozstanie odbyło się szybko i sprawnie. Każde dodatkowe pa!, każde ponowne przytulenie sprawia, że dziecko koncentruje się na swoich emocjach, swoim płaczu i coraz trudniej jest mu się uspokoić. Czas dla siebie, czas na wspólne utulanie wykorzystajcie w domu. Przedłużanie chwili pożegnania nie służy ani dziecku, ani żadnemu z wychowawców .
4. Jeśli Twoje dziecko weszło już na salę, nie zaglądaj, by zobaczyć, co robi, jak się bawi, czy płacze… Ono już sobie poradziło: zrobiło duży krok naprzód i opanowało swój smutek, płacz, jest gotowe do zabawy, stało się częścią grupy. Najgorsze, co możesz zrobić to pokazać się mu znowu w otwartych drzwiach. Dla swojego dziecka jesteś i będziesz najważniejsza, i na Ciebie będzie czekało. Gdy Cię zobaczy, odbierzesz mu to, co osiągnęło. Na pewno przybiegnie i – obojętnie, czy szybko wyjdziesz, czy zostaniesz, Twoje dziecko znowu będzie musiało zmierzyć się ze swoimi uczuciami, z zapanowaniem nad nimi. Lecz tym razem zajmie mu to o wiele więcej czasu, a każde następne otwarcie drzwi będzie przyjęte przez córeczkę lub synka z nadzieją i oczekiwaniem, że znów zobaczy w nich mamę… Chcesz dowiedzieć się, jak sobie radzi Twoje dziecko, zadzwoń , zapytaj. Na pewno uzyskasz taką informację.
5. By było mu łatwiej bez Ciebie, możesz zostawić dziecku na początku coś, co do Ciebie należy, co kojarzy się tylko z Tobą , coś, co maluch może trzymać w rączkach, do czego może się przytulić. Ważne, by ta rzecz nie była mała. Pomijając względy bezpieczeństwa, rozpacz po zgubieniu ‘Waszego kawałeczka’, będzie wielka.
6. Nie opowiadaj dziecku wcześniej zbyt wiele, o tym, jak będzie w przedszkolu. Nie wiesz jak będzie. Możesz go zapewnić, że wybrałaś dobre, najlepsze, miejsce, że będą tam zabawki i koledzy.
7. Nie obiecuj nagrody materialnej, zabawki, słodyczy za to, że Twój duży syn lub córeczka zostanie bez Ciebie – i nie będzie płakać. W ten sposób obarczasz dziecko zbyt dużą odpowiedzialnością. Płacz pomaga zmniejszyć lęk, jest sposobem odreagowania, uwolnienia nagromadzonych emocji. Obdarzaj buziakami, przytulaniem, swoją obecnością. Pamiętaj też, jeśli dziś kupisz mały prezent, z każdym następnym dniem oczekiwania dziecka będą większe. Ono powinno poradzić sobie z uczuciami – dla siebie, nie: dla prezentu. Świadomość, że to potrafi właśnie da mu siłę na przyszłość.
8. Bądźcie konsekwentni. Jeśli jesteście zdecydowani, że Wasze dziecko będzie uczęszczało do przedszkola , nie zrażajcie się niepowodzeniami. One są częścią rozwoju.
"Gdy Mały człowiek uczy się wchodzić na schody, mądry rodzic nie wynosi go na rękach na ich szczyt. Mądry rodzic stoi tuż, za plecami dziecka, by go wspierać i złapać, lecz pozwala mu zdobywać samemu kolejne stopnie."
Jeżeli oswajanie nowego miejsca trwa, Waszym zdaniem, zbyt długo, jeśli zmiany zachowania są trudne dla wszystkich, to nie jest jeszcze powód, by od razu rezygnować z przedszkola, by zabrać dziecko stamtąd i pozostawić w domu. Warto w tej sytuacji zasięgnąć opinii pań , pani dyrektor lub porozmawiać z psychologiem. Nauczyć się, jak można pracować ze swoim dzieckiem, by nie uciekać od problemu, lecz pomóc się z nim uporać.
9. Działajcie wspólnie. W swoich działaniach, decyzjach bądźcie razem. Nie każ dziecku wybierać między Tobą i Mamą, między zdaniem Taty, a propozycją Mamy. Jeżeli postanowiliście coś razem, nie zmieniajcie tego postanowienia osobno.
Co jeszcze możesz zrobić
Niezależnie od tego, czy jesteś Mamą, czy Tatą, możesz bardzo konkretnie pomóc swemu starszemu już dziecku zostawać w przedszkolu. Zaproponuj Twojemu dziecku zabawę. Odgrywajcie razem, na domowym dywanie, scenki rozstania. Lecz zamieńcie się rolami. To Ty bądź dzieckiem – a synkowi lub córeczce pozwól być ‘dorosłym rodzicem’. Udawajcie, że się żegnacie, możecie machać do siebie, dawać buziaki. Jeżeli Twoje dziecko bywa smutne, Ty jako dziecko też możesz się smucić. Najpierw pozwól mu pokazać, jak się żegna. Później pokaż mu sama, w jaki sposób można się dobrze rozstać, pożegnać. Niech Maluch (prowadzony delikatnie przez Ciebie i Twoje propozycje), spróbuje powtórzyć Twój sposób. W tej zabawie możecie też siebie zastąpić pacynkami, pluszakami i zrobić teatrzyk. Istotne jest, opisywał ten sam problem. To ważna zabawa i potraktuj ją poważnie. Uczestnicząc w niej, mały człowiek może skonfrontować się ze swoimi uczuciami w sytuacji dla niego trudnej. Jeszcze nie będzie w stanie oczywiście ich nazwać, ale taka zabawa pomoże mu je zrozumieć. Pomoże mu zmierzyć się z momentem rozstania – i przygotować się na niego. Obniży też z pewnością poziom napięcia, jakie w dziecku wywołuje. Uspokoi go…
Podobny efekt terapeutyczny przyniesie wspólne rysowanie sytuacji występujących w przedszkolu, opowieści o nich, wymyślanie bajek o dzieciach lub zwierzątkach, mających podobne kłopoty, jak synek albo córeczka.
Dlatego postaraj się znaleźć czas także na takie działania.
Jak radzić sobie z agresywnymi zachowaniami u dzieci?
Każde dziecko od czasu do czasu zachowuje się w sposób, który może być dla Ciebie nie do zaakceptowania. Zazwyczaj dzieje się tak, kiedy jakieś ważne potrzeby dziecka nie mogą być zaspokojone, a maluch nie potrafi sobie z tym poradzić.
Jeżeli Twoje dziecko:
– bije, kopie, gryzie inne dzieci
– wyrywa im zabawki
– rzuca przedmiotami
– używa brzydkich wyrazów, przezywa innych
– w inny sposób wyrządza krzywdę dzieciom lub dorosłym
to prawdopodobnie nauczyło się w ten sposób radzić sobie z własnymi potrzebami i emocjami.
Jak możesz POMÓC swojemu dziecku?
Wytłumacz dziecku , że wszystkie uczucia, jakich doznaje, są „w porządku”, że akceptujesz je całkowicie, razem z jego emocjami.
Powiedz dziecku, że przykre uczucia można okazywać w taki sposób, aby nie krzywdzić siebie i innych.
Ustal razem z dzieckiem , jakie zachowania są niedopuszczalne w Waszym domu. Ustalenia powinny obowiązywać wszystkich członków rodziny.
Zapowiedz, jakie konsekwencje będą wyciągane w przypadku użycia przemocy (np. zakaz oglądania bajek tego dnia).
Ustal z dzieckiem, w jaki sposób może bezpiecznie wyrażać swoją złość (np. wolno tupać, narysować złość, podrzeć niepotrzebną kartkę).
Podpowiedz dziecku, jak może się uspokoić w przypadku narastającej złości (np. wziąć głęboki oddech, policzyć do trzech, zrobić kilka przysiadów, podskoków). Przećwiczcie te sposoby.
Wszystkie rozmowy na temat złości i agresji należy prowadzić, gdy jesteśmy spokojni i mamy na nie czas.
Okaż cierpliwość. Dziecko może się stopniowo nauczyć, jak radzić sobie bez agresji, jednak jest to proces długotrwały. Początkowo możliwe jest nasilenie zachowań agresywnych, gdy maluch będzie reagować buntem na nowe ustalenia. Trzeba spokojnie przeczekać ten trudny okres, realizując ustalone założenia.
Bardzo ważna jest współpraca z nauczycielami przedszkola, do którego uczęszcza Twoje dziecko – wspólne ustalenia dotyczące zasad zachowania i konsekwencji wyciąganych w sytuacji ich łamania.
W razie silnego wybuchu złości:
Jeżeli dziecko wyraża złość w sposób niezagrażający sobie i innym (np. kładzie się na ziemi i uderza w nią rękami i nogami, stoi i krzyczy), obserwuj je niezauważalnie dla niego, czekając, aż się wyciszy.
Porozmawiaj z dzieckiem dopiero wtedy, gdy się uspokoi.
Pamiętaj: skoro dziecko uczy się zachowań agresywnych, może także oduczyć się ich. W różnych sytuacjach życia codziennego pokazuj dziecku własnym przykładem, jak w inny sposób można sobie radzić ze złością, rozwiązywać spory, osiągać upragnione cele.
„Wychowanie w Przedszkolu” nr 3/2015